Hellö!

Hellöö!! Sevgili blogum seni çok özledim! Ay ara verip verip yazmak ne zormuş. Sanki dizinin 1. Sezonundan 3. Sezona atlamışım gibi :) Ama olsun daha keyifli daha mutlu bir sezonu açtım. Her şeyin yenisine tırsarak yaklaşan ben, geçmişine takılıp bırakamayan ben hayatımda yenilikler yapmak için bir adım attım. Aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın diyerek olmuyormuş. Varsın ağzımın tadı kaçsın. Varsın herkesin ağzının tadı kaçsın.Ama ben artık sabit kalmayacağım! Ufak tefekte olsa yaşamımı, yaşama bakış açımı değiştirmek istedim ve en büyük iyiliği yaptım kendime. Beni kötü hissettiren, beni sürekli mutsuz eden, sinirlendiren insanlardan uzaklaştım. Hemde öyle bi uzaklaştım ki pufff anında yok oldular!!:) Artık kendi içimi kendi ruhumu dinleyebiliyorum. Hala eskisi gibi karamsarlığa kapılıyorum doğru ama en azından sinirli ve çevresine mutsuzluğunu bulaştıran o kişi değilim!!

**Benim için bir psikolog bir arkadaş bir hayat koçu olan kişinin başına gelenlerden sonra (yazar kişi burada detaya girmek istemedi) hayat o kadar da basit insanları ve basit olayları kafaya takacak kadar uzun değilmiş. Bazen silkelenip gözümüzün açılması için, en ufak nedenlerden bir şükür sebebi çıkarabilmemiz için kötü şeyler görüp geçirmemiz gerekiyor sanırım ne dersiniz??Allah tüm hastalara şifa ve sağlık versin ve sizde dualarınızı eksik etmeyin lütfen diyorum ağlama moduna geçmeden yazımı bitiriyorum:)